– Teraźniejszość ma swoje korzenie w przeszłości, przeszłość wciąż trwa tu i teraz. Przeszłość naszych rodziców i dziadków wpływa na nas, historia istnieje nie tylko jako zamknięta zapisana księga, ale też jako uśpiony potencjał: to co było może się powtórzyć, wystarczy rozniecić wśród ludzi strach i nienawiść – mówi Natalia Koryncka-Gruz. – W filmie opowiadam historię dzieci zmasakrowanych przez wojnę, przez historie, na którą nie miały wpływu ani nie umiały jej zrozumieć. Bo czy można zrozumieć okrucieństwo, to zło, które nieoczekiwanie pojawia się w życiu pojedynczego człowieka? Albo okrucieństwo człowieka wobec zwierzęcia? Żyjemy w niebezpiecznym czasie i te pytania powinny nam towarzyszyć. To zło może się nagle obudzić w nieznanej formie. Dlatego uważam, że moim obowiązkiem jako reżysera jest zmuszenie widza do wyjścia ze strefy komfortu i przyjrzenia się sobie i rzeczywistości, która nas otacza.