CZŁONKOWIE
Reżyser, scenarzysta, wykładowca. Laureat Berlińskiego Kryształowego Niedźwiedzia za „Butterfly Kisses”. Absolwent Londyńskiej Szkoły Filmowej (LFS) oraz National Film and Television School w Beaconsfield. Dzieli swoją karierę między Wielką Brytanię i Polskę.
Rafael Kapelinski
„Oglądając wczesne filmy Charliego Chaplina w wieku siedmiu lat z miejscową dzieciarnią w miejskim kinie w Toruniu wpadłem pod urok niesamowitej magi kreowanej przez Wielkiego Mistrza na pokrytym płótnem ekranie. Śmiejąc się z jego gagów zdałem sobie sprawę z potężnej siły kina, czułem jak robi mi dziurę w brzuchu.
Kilka lat później zrozumiałem, że w rękach uzdolnionego filmowca kamera filmowa może wyzwolić moc równą tej uwięzionej w, powiedzmy, bombie atomowej. Gdy miałem czternaście lat już nie byłem w stanie znaleźć żadnego innego zawodu, który pozwoliłby mi bawić się bombami atomowymi na codzień, więc zostałem filmowcem.’”
Jego zrealizowany w Anglii debiut fabularny „Butterfly Kisses” został wyróżniony Kryształowym Niedźwiedziem na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie w 2017 roku oraz Złotym Jantarem w kategorii Reżyseria na Festiwalu Debiutów Filmowych w Koszalinie. Został rownież kandydatem do nagrody w kategorii Reżyseria w konkursie angielskiego kina niezależnego.
Absolwent Wydziału Zarządzania i Administracji Mediami (MBA) Uniwersytetu Washington w Seattle, Londyńskiej Szkoły Filmowej (LFS) oraz National Film and Television School w Beaconsfield.
W latach 1993-94 pełnił funkcję Dyrektora Biura Festiwalowego Festiwalu Operatorów Filmowych Camerimage w Toruniu.
Stypendysta europejskiego programu Cinefondation Residence sponsorowanego przez festiwal filmowy w Cannes (2009), uczestnik wielu warsztatów reżyserskich i scenariuszowych (m.in. Ekran, Les Premiers Plans, ScriptEast, Sources, ScriptToFilm).
Jego krótki film „Emilka płacze” wygrał wiele polskich I miedzynarodowych nagród, w tym Główną Nagrodę w Konkursie Filmów Krótkich na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni oraz na prestiżowych festiwalach filmów krótkometrażowych w Breście oraz Oberhausen.
Był zaangażowany jako consultant scenariuszowy przy wielokrotnie nagradzanym filmie „Edmond”, w reżyserii Niny Gantz, (BAFTA angielskiej Akademii Filmowej za najlepsza animacje w 2016 roku)
Finalista konkursu scenariuszowego ScriptPro 2012 („Dziennik z wycieczki do Budapesztu”).
Jego koncepcja filmu fabularnego pt. „Na dachu” wygrała prestizowa nagrode Cinefondation Residence sponsorowana przez Festiwal Filmowy w Cannes.
W 2021 roku na międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Bukareszcie miał premierę jego film fabularny pt. „Kobieta w nocy” (Główna Nagroda w Konkursie Filmów Fabularnych na Festiwalu Diorama w Indiach).
W maju 2022 zakończył zdjecia do filmu fabularnego „Dziennik z wycieczki do Budapesztu” (Polski Instytut Sztuki Filmowej, Domino Film, Filmfabriq, Canal Plus, CeTa, Silesia Film).
Obecnie jest wykładowcą reżyserii filmowej i opowiadania audiowizualnego w London Film School w Londynie, American Film Institute w Los Angeles oraz Szkoły Filmowej im. Krzysztofa Kieślowskiego w Katowicach. Nadzoruje program reżyserii w National Youth Film Academy, organizacji skupiającej ponad trzy tysiące młodych ludzi z terenu całej Wielkiej Brytanii zainteresowanych kariera w przemyśle filmowym.
Autor zrealizowanych w Teatrze Polskiego Radia słuchowisk: „Trzy szanse” oraz „Ależ masz bracie szczęście”.
Autor popularnego w Wielkiej Brytanii podręcznika rozwoju projektu pt. „The Story Spectrum”.
Strona: www.rafaelkapelinski.com
Publikacje: www.thestoryspectrum.com
2020
A WOMAN AT NIGHT (Film fabularny)
2017
BUTTERFLY KISSES (Film fabularny)
2011
KONFIDENT (Film fabularny – krótkometrażowy)
2009
FUNDACJA KULTURA (Film fabularny – krótkometrażowy)
2006
EMILKA PŁACZE (Film fabularny – krótkometrażowy)
A WOMAN AT NIGHT
za “konsekwencję formalną i wspaniałe poprowadzenie nieprofesjonalnych aktorów”
FUNDACJA KULTURA
w kategorii: Fabuła
Toruń (Międzynarodowy Festiwal Filmowy “Tofifest”) Wyróżnienie Honorowe w kategorii: najlepszy reżyser
Poznań (Międzynarodowy Festiwal Filmowy “Off Cinema”) Nagroda Publiczności
za “szczery, nostalgiczny, wzruszający i bezpretensjonalny obraz okresu dorastania bohatera oraz za wiarygodne przedstawienie realiów i klimatu tragicznych lat stanu wojennego”
przyznana przez organizatorów Festiwalu Filmów Polskich w Seattle za doskonałość w filmie niezależnym